Banyoda siyah

Siyah banyoda pek tercih etmediğim bir renktir,

zira pencereleri olan ve doğal ışık alan banyo 

çok azdır şehrimde. Aydınlatmayı kuvvetli tutmak lazım

diye düşünüyorum. Ama işte uygun ortam olunca da 

ne kadar şık duruyor. Özellikle de klasik banyolarda. 

Dördüncü fotoğraftaki siyah duvar ise kara tahta. Üzerine beyaz tebeşirle

puantiyeler, ayna resmi ve diş fırçaları çizilmiş. Çok sevdim. 

En favori çocuk yataklarım

Çocuklar vitrinde görünce

temalı odalara bayılıyorlar. Araba yataklar 

benzin deposu dolaplar... Ben yine 

daha cool ortamlarda çocukların hem sıkılmadan

oynayabileceklerine, hem de ağaç yaşken eğilir sözünden 

yola çıkarak, erken yaşta zevk ve stil sahibi 

olabileceklerine inanıyorum. Biraz yaratıcılıkla

çok şirin hem de özgün çocuk odaları

yaratabiliriz. Aşağıdaki ilk yatak Alvar Aalto. 

1960'lardan tam bir dizayn klasiği ve benim favorim, 

diğerleri Avrupa'dan çeşitli üreticilerin son zamanlardaki 

üretimleri ve vintage parçalar. 

Uzun bir uykudan uyanmak gibi

Kitaplarla yaşamak

Kitaplarla yaşamak belli bir düzen 

istiyor. Aksi takdirde kitaplar kontrol edilebilirlikten

çıkıyor ve üstünüze gelmeye başlıyor. En azından bizim evde öyle. 

Dijital mecralardan okumaya alışmış bir kesim 

var elbet, ama bizim gibi hala kağıt 

kokusunu duymak isteyenler için evlerinde 

kitapları nasıl muhafaza edebileceklerine dair birkaç fotoğraf. 

Ahşap ve mutfak

Bu kış zor geçti.
Oğlanlar çok hastalandı
ve bir süredir bloga yazamadım.
Ama bahara az kaldı,
yeni mutfak resimleriyle ısınalım.
Ahşap mutfakları çok sıcak buluyorum. Evimde
yerler de ahşap olduğu halde
ahşap mutfak dolapları kullandım. Bir ara
kendi mutfağımı da paylaşayım.

(Resim kaynak: 1. Dwell, 2. Patrick Cline, 3. bilinmiyor 4. Studio 5982,5. bilinmiyor, 6. Moka & Vanille, 7.bilinmiyor, 8. Sean Fennessy, 9. Miguel Flores-Vianna)

Haftasonu neşesi: Juan Munoz

Çağdaş sanat sevenler, mutlaka ki Tate Modern'da 2000 yılından beri devam eden Unilever serilerinden haberdardırlar. Unilever her yıl Tate'in meşhur Turbine Hall'unda sergilenmek üzere müze için özel komisyon edilmiş bir yerleştirme ya da eser için seçilen bir sanatçıya sponsor olur ve bu sayede son yılların en görkemli ve enteresan işleri ortaya çıkmıştır. 

Bu ilginç sergilerden biri de 2001 yılındaki İspanyol sanatçı Juan Munoz'a ait. Juan Munoz 1953 yılında Madrid'de doğmuş bir heykeltraş. Çoğunlukla kağıt hamuru, reçine ve bronzla çalışmış. 2001 yılında çok genç yaşta vefat eden sanatçının eserleri bugüne kadar Guggenheim, Tate Modern, Hirshhorn Müzesi gibi önemli mecralarda gösterilmiş, ve önemli koleksiyonlara girmiş.

İlk sergisi 1984 yılında gerçekleşen Munoz, Franco sonrası İspanyol sanatçıların en önemlilerinden biri olarak anılıyor. 1990'ların başında Munoz, geleneksel heykel sanatına yeni bir boyut getirerek heykellerini bir konunun etrafında birbirleriyle etkileşim halindeki insanlar şeklinde yerleştirmeye başladı.  

"Two seated on the wall" (1998)

"Two seated on the wall" (1998)

Genelde gri ve monokrom renklerdeki insan boyutundan biraz daha küçük heykelleri kişiliksizlik ve bir nevi soyut bireysellikle özdeştirilirken, bu kişiliksizlik izleyicileri adeta rahatsız edecek boyuta ulaşıyor.  Ölmeden önceki son işlerinden biri olan Tate Modern Turbine Hall'daki "Double Bind" adlı  yerleştirmesinde sanatçı, izleyicilerin merakını cezbeden, ne yaptıkları sorgulanan heykelleri ile yer almıştı. 

"Double Bind" (2001)

"Double Bind" (2001)

"Double Bind" (2001)

"The Wasteland" adlı eserinde Carl Andre'den etkilendiğini ve bu yüzden mekanın tabanını optik bir yanılsamaya dönüştürdüğünü ve bu sayede eserdeki figürün içsel karmaşıklığını daha iyi verebildiğini düşündüğünü söylemiştir. 

"The Wasteland" (1986)

Haftasonu neşesi için Juan Munoz'un diğer belli başlı eserlerini kısaca aşağıda görebilirsiniz. Daha fazla bilgi için buraya tıklayabilirsiniz.

"Hanging figures" (1999)

"Towards the corner" (2000)

"Conversation piece" (2001)

"Conversation piece" (2001)

Happy Valentine's

Parti dekoru :)

Haftasonu minik oğlumun ilk
yaşını kutladık. Bizim partimiz aşağıdaki resimler kadar stylish değildi
ama büyük oğlumun doğumgününde
bunu deneyeceğim sanırım.